Ons dorp was jong, de plaatsnaam heel erg oud,
maar onbekend, een spelfout snel gemaakt.
De post is door zo’n, lijkt het, kleine fout
geregeld vele weken kwijtgeraakt.

Getest, ook ik. In bed lig ik en rol
me op, drapeer dons stevig om me heen.
Ik hoor gekrijs, een kat, een handgemeen
en slik een extra paracetamol.

Hij bezint en verzint,
maakt sonnetten,
coupletten die

Je kijkt, je luistert, observeert
en slaat het op van binnen,
reservoir van allerlei wordt zo intern verteerd
en als gevolg ontstaan er zinnen
over wat je hoorde, dacht en zag.

Een limerick deze keer:

Onderstaand een flarf, een gedicht op basis van zoekresultaten van Google.

Vaarwel herfstblues
we zijn even gelukkig
haast is niet nodig.

Onderstaand een flarf, een gedicht op basis van zoekresultaten van Google.

Al tijdens het krijten ontstonden
vertaalde voorbeeldzinnen
maar altijd zorgvuldig.

Als meisje was echt om de haverklap,
gemiste bal bij volleybal, een tien,
te groen voor het begrijpen van een grap,
mijn schaamte zonneklaar te zien.

Een klankdicht deze keer.

Je hebt van die dagen,
je schuilt voor de storm
met je ogen betraand door de wind.