Eenzaam

Veroordeeld in naam
van God, fatsoen, altijd
al zo geweest.


Zwijg ik, verberg me,
het scherpe verwijt
vrees ik het meest.

En zo ontken ik
eigen eigenheid
met pokerface.

Verzamel moed, ‘s avonds
spijt, ben als altijd
te bang geweest.

Ontvang maandelijks de nieuwste gedichten en korte verhalen

Wij doen niet aan spam! Lees meer over ons privacybeleid

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *