Mijn haar is een drama,
uit model en veel te lang,
nu door corona
‘k niet meer naar de kapper kan.

Het kan me niet echt boeien
of het staat of juist niet.                                   
Met al dat zoomen
is er toch niemand die het ziet.

Ongestifte lippen,
nog niet onder de douche,
lekker op mijn slippers
en in een oude bloes.

Een goede kop koffie,
prettig gezelschap,
een fijnzittend kloffie
zon in de kamer,
een lekkere bank,

dat, en niet uiterlijke schijn,
zijn de dingen
die voor mij uiteindelijk
het belangrijkst
blijken te zijn.